آنچه دیگران درباره ما فکر می کنند

اینکه دیگران در مورد ما چه فکری می‌کنند گاهی ذهنمان را آنقدر مشغول می‌کند که از زندگی روزمره مان غافل می‌شویم.

آدمیزاد به طور متوسط روزی 50 هزار فکر را از خاطرش می گذراند؛ اگر کسی در بهترین حالت 10 بار هم به شما فکر کند رقمی نمی‌شود جز دو صدم درصد. پس ارزش ندارد خودمان را درگیر کنیم.

حال ببینید در جامعه امروزی ما با خود چه می‌کنیم؛ از عمل زیبایی گرفته تا انواع و اقسام آرایش همه و همه تنها به این دلیل است که دیگران درباره ما چه فکری می‌کنند.

اگر مجردم حتماً زیبا نیستم.

اگر زیبا بودم حتماً ازدواج کرده بودم و ….

چند دقیقه در روز واقعا به خودمان فکر می‌کنیم؟

چقدر اهداف و رویاهایمان برایمان اهمیت دارد؟

جواب این سوال ها در زمانی که برای کسب رضایت دیگران صرف می کنیم نهفته است با این بیان که ما راه را اشتباهی می‌رویم به جای اینکه ببینم که چه کسی هستیم و برای چه ساخته شده ایم تنها سعی می کنیم که ببینیم اگر که باشیم افراد بیشتر دوستمان دارند.

این کار وقتی خطرناک می‌شود که در جامعه ای هنجارها، ناهنجار و ناهنجارها، هنجار شده باشند. در جمع نادان ها باید نادان باشی تا خوب باشی در جمع معتادها هم.
واقعاً وقتی دقیق می‌شویم می‌بینیم آنقدر دغدغه داریم که حتی روزی ده بار هم به فکر کسی نمی‌افتیم.
گاهی اوقات به جای اینکه به یک نفر هزاران بار فکر کنیم یک فکر که مربوط به دغدغه مان است را هزاران بار فکر می‌کنیم.
قول معروفی که می گویند از دل برود هر آنکه از دیده برفت واقعیتی است تلخ
چرا که ما عادت داریم تا تنها به چیزهایی که می‌بینیم فکر کنیم
ما تنها فقط وقتی در آینه خودمان را می بینیم یاد خودمان می افتیم بی انصافی نیست اگر بگویم خودمان نیز خودمان را فراموش کرده ایم.
آدم انقدر فراموشکار است که در این هیاهو خودش را هم فراموش می‌کند .
واقعا نوبر است ولی باز هم از این تلختر زمانی است که وقتی در آینه می نگریم به جای اینکه خودمان را از دیدگاه خودمان ببینیم از نظر دیگران بررسی می‌کنیم.
به خود دروغ می‌گوییم و سعی می‌کنیم جوری ظاهر نمایی کنیم که رضایت دیگران را جلب کنیم.
واقعیت این است که یاد گرفته ایم برای دیگران زندگی کرده تا اینکه برای خودمان زندگی کنیم.
زندگی که هر لحظه اش می تواند ارزش افزوده ای بیشتر از طلا ایجاد کند را تنها صرف فکرهای بیهوده می‌کنیم.
به نظرم ما انسان ها در تلف کردن زمان متخصصیم و تنها زمانی قدرش را می‌دانیم که واقعاً وقتی برای صرف کردن نداریم و چیزی که می ماند تنها افسوسی است بی حاصل
موفق و پیروز باشید.