روزی داشتم در مورد پینگ‌پونگ با یکی از دوستانم صحبت می‌کردم به او گفتم نمی‌دانم چرا وقتی شخصی که بازی‌اش از من بهتر است نظاره‌گر بازی من است بازیم خراب می‌شود و از رقیبم شکست می‌خورم.
وقتی این سؤال را مطرح کردم این جواب در ذهنم شکل گرفت اگر هزاران بارهم ببازی ولی چیزی از توانایی‌هایت کم نشده این‌ها تنها باخت هایی بوده که به علل مختلفی رخ‌داده توهمانی هستی که بارها برده‌ای
مهم نیست که باخت‌هایت سری وار و پشت سر هم شده اند این به این معنی است که تو باید دوباره تلاش کنی.
اگر با یک باخت عقب نشینی کنی هیچ وقت بر این ترست غلبه نمی کنی و این ترس در تو نهادینه می شود پس تصمیم گرفتم با عزمی جزمتر به مسیرم ادامه دهم چون نه بردهایم و نه باخت هایم تشکیل دهنده ذات وجودی من نیست و این تنها باورها و اعتقادات من است که مسیرم را شکل می دهد.
سپاس از توجهتان
